مقایسه اثر رژیم های سفید کننده کاربامید پراکساید بر ریز سختی کامپوزیت z۲۵۰

مقدمه: محصولات سفیدکننده با مکانیسم اکسیدکنندگی می توانند بر روی مواد ترمیمی موجود در حفره دهان اثرات جانبی داشته باشند. با توجه به اینکه مواد سفیدکننده در غلظت های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند، هدف از این مطالعه مقایسه اثرغلظت های مختلف کاربامید پراکساید بر ریزسختی کامپوزیت میکروهیبرید z250 است. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی 32 نمونه از کامپوزیت میکروهیبرید z250  ساخته شد. نمونه ها به طور تصادفی به چهار زیر گروه تقسیم شدند(8n=). گروه اول: در کاربامید پراکساید 10% برای 4 ساعت در روز به مدت دو هفته. گروه دوم: در کاربامید پراکساید 16% برای سه ساعت در روز به مدت دو هفته. گروه سوم: در کاربامید پراکساید 22% برای یک ساعت در روز به مدت دو هفته بلیچ شدند. گروه چهارم: نمونه ها در آب مقطر c◦ 37 برای دو هفته نگهداری شدند(گروه کنترل). سختی نمونه ها قبل و بعد از بلیچینگ با استفاده از vickers hardness testing machine اندازه گیری شد و با آزمون های آماری مناسب آنالیز شدند. نتایج: در این مطالعه استفاده از عامل بلیچینگ به طور معنی داری سبب کاهش سختی کامپوزیت در گروه های بلیچینگ نسبت به گروه کنترل شد. اما غلظت کاربامید پراکساید اثر معنی داری روی میزان سختی نداشت(13/0p>). نتیجه گیری: درمان بلیچینگ سبب کاهش ریزسختی کامپوزیت z250 می شود و غلظت های مختلف کاربامید پراکساید به یک اندازه ریز سختی z250 را کاهش می دهند.